Rodzina Wołłowiczów h. Bogoria

 

Pierwsze wzmianki o rodzinie Wołłowiczów, właścicieli dóbr w pow. Pułtuskim pochodzą z 1749r. W tym roku nabyli większą część Strzegocina. W latach 1767 - 1778 większa część tych dóbr należała do Stanisława Wołłowicza, starosty, po 1787r. do jego syna Mikołaja. W 1797r. Wołłowiczowie nabyli pozostałe części Strzegocina od Franciszka Bielińskiego, pisarza wielkiego koronnego.

W 1761r. Stanisław Wołłowicz, starosta przyłuski, posiadał zapis na sumę kościoła w Gzach. W latach 1773-5 wykupił Gzy, których od tej pory stał się dziedzicem i posesorem do roku 1824. Drogą kolejnych inwestycji nabył ok. 1778 roku część Gąsiorowa, w 1781r. Garnowo, Garnowo Skierdy, Ruszkowo w par. Gołymin, w 1778r. Skaszewo w par. Szyszki. Po ślubie jego syna Józefa z Teodorą Zielińską, część majątku Zielińskich przeszła na własność rodziny Wołłowiczów.

Na podstawie lustracji spisanej na zarządzenie Bp. Płockiego A.M.Prażmowskiego w 1817r. w dek. pułtuskim właścicielami poniżej wymienionych majątków byli Wołłowiczowie.

Strzegocin - dwór wzniesiony w latach 1820-1835 dla Wołłowiczów, początkowo własność bp. Andrzeja, później w 1829r.  Stanisława Wołłowicza i Anieli z Rutkowskich. Stanisław (s. Józefa), wł. dóbr strzegocińskich w latach 1860-1872, poseł na sejm, oficer WP, sędzia pokoju zmarł w 1872r. Dwór i dobra przeszły w ręce Zielińskich i Sędzimirów. W 1920r. dobra wraz z dworem kupił hrabia Eryk Kurnatowski, który założył tu hodowlę koni wyścigowych.

Begno -  własność Wołłowiczów od 1812r.

Brodowo Kuce oraz Kowalewice w par. Winnica -  własność Wołlowiczów w 1817r.

***

Stanisław Wołłowicz, starosta przyłuski, zmarł w 1775r. po nim dobra dziedziczyli jego synowie: bp. Andrzej oraz Józef. Po Józefie dobra dziedziczyli jego spadkobiercy, m.in. córka Helena Ludwika Wołłowicz (*7-03-1799 Garnowo), która wyszła za mąż za Karola Zielińskiego. Garnowo i Gzy odziedziczyli synowie Karola Zielińskiego - Hipolit i Gustaw Zielińscy.

 

Dzieci Józefa i Teodory z Zielińskich Wołłowiczów h. Bogoria:

Helena Ludwika Wołłowicz (*7-03-1799 Garnowo), żona Karola Zielińskiego;

Konstancja Faustyna Scholastyka Wołłowicz (*10-02-1791 Garnowo) żona Wojciecha Krasnodębskiego h.Pobóg (ślub 3 lutego 1810r. w Ostaszewie par. Szyszki);

Antonina  Katarzyna Wołłowicz (*1-04-1790 Garnowo Skierdy +1867), stolnikowa ciechanowska, żona Stanisława Hilarego Sędzimira h. Ostoja (*1776+1836) - sędziego II trybunału cywilnego pow. Pułtuskiego, kawalerem krzyża wojskowego, s. Józefa i Katarzyny d. Gostynskiej, wł. części na Strzegocinie, zam. w Płocku (ślub w Strzegocinie 16 czerwca 1812r. Par. Gąsiorowo);

Marianna Franciszka Wołłowicz (*4-10-1788, chrzest 1-04-1790 Garnowo Skierdy);

Franciszka Wołłowicz (*~1790 +1865), żona Jana Chmielewskiego z Osieka w pow. Ciechanowskim;

Felicjana Anastazja Julianna (*25-02-1793 Garnowo +1834), żona Jana Szymona Tomasza Proszkowskiego (*1792+1857) s. Wincentego i Felicjanny d. Zaleskiej, h. Łada, w 1846r. sukcesora Ostaszewa Wielkiego i Koźniewa, oficera WP.

Karolina Marianna (*19-02-1794 Garnowo);

Teresa Scholastyka Zofia (*17-02-1798 Garnowo Skierdy);

Stanisław Antoni (*29.11.1787 Koźniewo +1872), ożenił się z Anielą Rutkowską (+1876), córka ich Zofia (*27-01-1827 +14-02-1829 Strzegocin), bezpotomny;

Wiktor Józef  (*17-03-1792 Garnowo Skierdy), dziedzic dóbr Brodnia z przyległościami położonych w woj. kaliskim, wylegitymowany w KP w 1843r. z h. Bogoria;

Seweryn Gabriel Marian (*18-03-1795 Garnowo Skierdy);

Norbert Onufry (*13-01-1797 Garnowo Skierdy);

Ksawery Kazimierz Erazm (*5-03-1800 Garnowo Skierdy);

Antoni Jan Walenty (*13-02-1801 Garnowo);

W kościele w Strzegocinie zachowały się epitafia Zofii Wołłowicz (*27-01-1827 +12-02-1829) oraz jej ojca Stanisława Wołłowicza (*1787 +1872);